Het Begijnhof in Amsterdam is het enige hofje uit het middeleeuwse Amsterdam, gelegen binnen het Singel. Het hofje ligt een meter lager dan de rest van de binnenstad, op het middeleeuwse straatniveau. Het is niet zeker wanneer het hofje precies is gebouwd. De begijnen woonden in 1346 nog samen in een huis. Pas in 1389 wordt voor de eerste keer gesproken van een hof. Op deze prent uit de 17e eeuw is het begijnhofje te zien, de engelse kerk van de prent komt niet uit de middeleeuwen.
Het Begijnhof is bijzonder, omdat het geen oudedagsvoorziening was zoals andere hofjes in die tijd. Het is te vergelijken met een klooster. De begijnen leefden wel minder strikt dan nonnen. Zo legden de begijnen wel een gelofte van kuisheid af maar mochten ze ook het hof verlaten om te trouwen. Ook bijzonder is dat het hofje bestaat uit 47 gewone stadshuizen met elk hun individueel aanzien, de meeste met nieuwere gevels uit de 17e en 18e eeuw.
Een van de huizen is erg speciaal: het Houten Huys, op Begijnhof 34. Dit huis uit ongeveer 1528 heeft stenen zijmuren en houten gevels. Het stond lange tijd bekend als het oudste nog bestaande houten huis van Nederland. In juni 2012 werd in de Warmoesstraat een woonhuis ontdekt uit circa 1485, waarmee het nog circa een halve eeuw ouder is dan het huis aan het Begijnhof. Het oudere huis aan de Warmoesstraat zat verstopt achter een nieuwe gevel.
