Hier zien we een brief van een zekere Jan Bik (1757-1827) aan Christiaan van Eeghen (1757-1798), een van de directeuren van de Holland Land Company (HLC).
In de brief probeert Bik Van Eeghen te overtuigen dat het goed zou zijn om zijn schoonvader, een zekere Jannes Butin (?-1816), en Simon Didama (1761-1806), een patriotse chirurgijn uit Leidschendam, met hun gezinnen naar de Verenigde Staten te laten overkomen.
Bik benadrukt daartoe hun gemeenschappelijk gedeelde politieke achtergrond en (in een eerdere brief) zijn vriendschap met oud-patriot Adam Gerard Mappa (1754-1828), sinds 1793 subagent van de HLC in Oldebarnevelt, Upstate New York. Bik, Didama en Mappa waren in de Republiek patriotten geweest. Dat is ook nog te merken aan de taal die Bik in de brief bezigt. Let bijvoorbeeld op de aanhef: “Geagte Medeburger” en de ‘’pattriotische groet’’ aan het einde van de brief. Ook haalt Bik de Pruisische inval van 1787 aan, en de nare herinneringen die Didama daaraan had overgehouden. De brief bevat ook een begroting voor de migratie van de twee families.
Problemen in de VS
Het tweede document, een interne memo van de HLC, stelt dat het opgegeven bedrag voor de verhuizing van de families Bik en Didama veel te weinig is. De overtocht is zo “niet te doen”. Het project is nog wel mogelijk met hulp van drie niet nader genoemde “goede familien’’.
Blijkbaar was dat voldoende. Butin en Didama arriveren in 1797 in Amerika, waar ze zich vestigen in Cazenovia. Didama’s verblijf aldaar is van korte duur. Zijn lening wordt nog voor het einde van het jaar ingetrokken, wegens “dronkenschap en wangedrag”. Didama krijgt een nieuwe lening op voorwaarde dat hij zijn leven betert. Mappa haalt hem naar Oldebarnevelt. In een brief van Mappa aan de directeuren van de HLC is te zien hoe de sub-agent Didama verdedigt op grond van zijn nut als chirurgijn voor de plaatselijke gemeenschap en zijn goede reputatie als patriot.
De hier aangehaalde documenten geven een inkijkje in de onderlinge relaties van bij de Holland Land Company betrokken personen. We zien dat de grondverkoop en toelating tot de HLC-gemeenschappen gekoppeld waren aan eisen ten aanzien van goed gedrag. Ook zien we hoezeer de patriotse identiteit van weleer nog een rol speelde.