Hier zie je een portret van Theophilus Cazenove. Dit portret is in bezit van de Bibliothèque Municipale in Lyon. Een van zijn dagboeken ligt echter in Amsterdam, in het archief van de Holland Land Company (HLC). Je ziet hier drie pagina's afgebeeld.
Theophilus Cazenove hield dit dagboek bij tijdens zijn reis in 1793 naar Cazenovia, New York. Cazenove was tussen 1789 en 1802 agent van de HLC. Hij kocht land op naam van de Nederlandse bankiers die hem inhuurden. Het stadje Cazenovia in Upstate New York werd naar hem vernoemd, door John Lincklaen, een onderagent van de HLC, die de nederzetting stichtte in 1794.
Nieuw en verbeterd land?
In Cazenove’s dagboek, geschreven in het Frans en bedoeld voor de Nederlandse investeerders, beschrijft Cazenove de voortgang van de kolonisten bij de ontwikkeling van het land. Hij spreekt lovend over de prestaties van Lincklaen en prijst de inspanningen van de Nederlandse en Duitse kolonisten bij de ontwikkeling van het district dat ‘Duitse Vlakten’ wordt genoemd. Hij roemt de verscheidenheid, de rijkdom en de netheid van de boerderijen (p. 1). De HLC had er belang bij het land vruchtbaar en gemakkelijk bebouwbaar te maken. Veel van de eerste kolonisten waren verre van rijk en moesten leningen aanvragen om hun stuk grond te kunnen kopen. De HLC verstrekte veel van dit soort leningen, waarvoor aanbetalingen van slechts 10-15% van de totale prijs nodig waren. Ze vertrouwden erop dat, zodra de kolonisten het land hadden verbeterd door het te ontginnen en te bewerken, de grondwaarde zou verhogen, en dus voor een hogere prijs kon worden doorverkocht, waardoor de kolonisten hun schulden konden afbetalen. Cazenove was duidelijk optimistisch over deze aanpak. Hij schrijft dat “de voorheen dichte en ontoegankelijke bossen, nu bedekt waren met rustieke hutten en comfortabele huizen, en velden, waarvan het gladde en levendige groen een overvloedige oogst had opgeleverd” (p. 3). Hij spreekt over de stijgende grondprijzen. Onbewerkt land kostte volgens hem 4 of 5 dollar per hectare, boerderijgronden minstens 15 dollar per hectare.
Een kwestie van perspectief
Dit document draagt bij aan ons begrip over de relatie tussen de HLC en de kopers. De laatsten beklaagden zich vaak over onder andere de kosten van het land. In het archief van de HLC zijn veel van dit soort klaagbrieven te vinden. Het dagboek van Cazenove wekt juist de indruk dat de HLC overwegend blij was met de inspanningen van de kolonisten. Cazenove beschrijft de kolonisten als moedige mensen die ondanks alle ontberingen toch doorgingen. Hij beschreef onder meer de moeilijkheden die zij ondervonden bij de botsingen met de “Indianen”, die tot twee keer toe de boerderijen en de dorpen van het district met de grond gelijk hadden gemaakt. Cazenove en de kolonisten geloofden dat ze de verwoestte gronden legaal hadden gekocht en dat het hun recht was om het land te ‘ontwikkelen’ en te ‘verbeteren’. Tegenwoordig kijken we hier anders tegen aan, met een meer kritische blik. Het perspectief van Indiaanse naties zoals het Seneca- of Oneida-volk wordt steeds belangrijker gevonden.
Hoe kijk jij hier tegen aan?
