Op 1 juli 1863 werd de slavernij in Suriname officieel afgeschaft. De vrijgemaakten moesten nog tien jaar doorwerken op te plantages voor weinig geld. Na deze periode verlieten veel van hen de plantages. Om een tekort aan arbeidskrachten voor te zijn, gingen plantage-eigenaren op zoek naar goedkope arbeidskrachten. Contractarbeiders uit China, India en Indonesië werden geronseld om in Suriname op een plantage te werken. Ruim 34.000 Hindostanen en 33.000 Javanen emigreerden tussen 1873 en 1939 naar Suriname.
Niet alleen volwassenen reisden als contractarbeiders naar Suriname, maar ook hele families. Dat blijkt bijvoorbeeld uit deze identificatiekaart van Nji Iti uit 1924. De foto is genomen voor vertrek uit Java.
Voor vertrek werd er op Java van alle contractarbeiders een medisch rapport gemaakt. Op een schematische weergave van het menselijk lichaam werden opvallende kenmerken van de persoon aangegeven. Ook werd een foto toegevoegd. Dankzij deze medische rapporten en de identificatiekaarten zijn er duizenden foto’s van de eerste generatie Javaanse migranten bewaard gebleven. Op de tweede afbeelding zie je een voorbeeld van een geneeskundig certificaat van een Javaanse vrouw uit 1919.
