Na het einde van de Tweede Wereldoorlog nam het wantrouwen tussen de Sovjet-Unie en westerse mogendheden toe. Hierdoor kwamen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie lijnrecht tegenover elkaar te staan in de Koude Oorlog en raakten zij verwikkeld in een wapenwedloop.
Er was destijds sprake van een 'balance of terror,' een evenwicht door de afschrikkende werking van kernwapens. In 1962 was er echter bijna sprake van een atoomoorlog. Zo ontdekten Amerikanen in augustus 1962 dat de Sovjets kernraketten op Cuba plaatsten. De Amerikaanse president John F. Kennedy beschouwde dit als een provocatie van Nikita Chroesjtsjov, de premier van de Sovjet-Unie.
Als tegenreactie besloot Kennedy om de zee rondom Cuba te blokkeren. Daarnaast stelde hij dat Cuba zou worden gebombardeerd als de kernraketten niet zouden worden ontmanteld. Chroesjtsjov negeerde dit en Sovjet-schepen voeren uiteindelijk richting de zeeblokkade. Hierdoor dreigde de Koude Oorlog uit te lopen op een nucleaire oorlog. Deze dreigende atoomoorlog wordt de Cubacrisis genoemd.
Op dit affiche werd mede daarom gewaarschuwd dat wereldvrede destijds in gevaar was. Daarnaast werd opgeroepen om deel te nemen aan een demonstratie op zaterdag 27 oktober 1962 tegen deze oorlogsdreiging. Hierbij eisten de demonstranten bovendien dat de zeeblokkade van Cuba zou worden opgeheven.
